Ding 27 Copyright

Copyright, mijn broer hecht hier heel veel waarde aan. Laatst was ik weer eens bij hem op bezoek. Vol trots liet ik mijn i-pod zien. Wat voor muziek ik erop had staan. Mijn enthousiastme daalde meteen naar het nul punt. Wat een zooitje muziek had ik erop staan. (de kwaliteit was ver te zoeken). Zeker gedownload? Ja hoezo? Dat kan je horen! Nu liet hij meteen zijn muziek van zijn i-pod horen (alleen van eigen CD's geimporteerd). Ik moet echt toegeven dat je verschil van kwaliteit hoor, als je de juiste oren hebt. Het is dus maar net hoe hoog je de lat wilt leggen. Waaraan moet het produkt aan voldoen...

Creative Commons verder nageplozen kwam ik op deze gelijkwaardige term.

Copyleft is een toepassing van de auteursrechtwetgeving om het publiek de ruimte te geven om een creatie en alle daarvan afgeleide werken te wijzigen, te verbeteren en herdistribueren.

Copyleft kan hierbij gezien worden als een parodie op copyright, waarbij men een bepaalde creatie afschermt van vrij distributie.

Copyleft zorgt ervoor dat wijzigingen die door anderen worden gemaakt en verspreidt later opnieuw kunnen worden veranderd. Op deze manier kunnen bedrijven een werk niet stelen om het vervolgens onder een eigen copyright uit te geven. Op deze manier kan het originele werk steeds weer vrij worden aangepast, uitgebreid en verbeterd.

Vormen van plagiaat staat mijn nog bij een aantal jaren terug dat René Diekstra werd beschuldigd van plagiaat. Dit had voorkomen kunnen worden met een bronvermelding.

Ook Dieetgoeroe Sonja Bakker werd beschuldigd van plagiaat door Bea Pols. Even later beschuldigd Sonja weer een dieetist Mathijs Vrieze. Het lijkt wel een spelletje.

In deze vorm plagiaat zie ik Copyleft, Creative Commons echt als een creatieve uitkomst.